Jay-Que
26 april 2017 - Paramaribo, Suriname
Vandaag worden we toch vol verwachting wakker. We kwamen tenslotte aan in het donker. We worden helaas niet spontaan wakker. De buren hebben een papegaai in een kooitje op het balkon hangen en die kan schreeuwen....heel hard. En we hebben Marijn en die heeft altijd honger. Nu dus ook. De warmte komt ons flink tegemoet als we de deur open doen maar het uitzicht valt ons helemaal niet tegen. Een fijn zwembad lekker terrasje, een bubbelbad zelfs. Marijn en Michel om 815 dus maar op pad voor eten. ...Mislukt. Bankautomaten in de buurt geven geen geld en de winkel die om 8 uur open zou zijn is om 830 nog mooi dicht. Van nood maken we dus toch maar 1 blik stroopwafels open en beginnen daar maar aan. Om 9 uur zitten we dus met de hele familie in de auto op zoek naar eten. En dan zien we Paramaribo voor het eerst goed bij daglicht. en dat komt ons eerst wel heel armoedig, triest en vies over. Prachtige houten huizen volledig in verval. Juist in Paramaribo centrum. Heel erg jammer. Het is overduidelijk dat het niet goed gaat met Suriname. In het meest toeristische gedeelte van het centrum was nog wel een automaat te vinden waar geld uit te halen viel. En aan de waterkant bestellen een lokaal gerecht. Een broodje Pom. We rijden een rondje centrum en gaan dan ,weer naar het appartement terug om een duik in het verkoelende water te kunnen maken. Terwijl we nog even lekker relaxen op het terras wandelt er een onopvallende jongen over het muurtje. Grappig om te zien, die komen we niet snel in Nederland tegen. We koelen nog even lekker af in het zwembad natuurlijk willen we bruin worden maar in de Surinaamse zon gaan zitten is niet te doen, In ieder geval niet langer dan 10 minuten. Het zwembad is dus meer dan welkom.
Dan is het echt tijd om naar Jay-Que te gaan. Sinds onze aankomst appt hij zich suf. Wanneer komen jullie , hoel lang is het rijden, komen jullie nu ? Dus zijn tante was er ook klaar mee en appte dat ze ons om 13 uur verwacht . We waren er zo.
En wat werden we hartelijk ontvangen. Jay- Que sprong me om de hals en gaf me 2 dikke zoenen en liet me eerst niet weer los. Hij was zo blij. En wat een lieve mensen Gracita en Cor en de dochters van Gracita, Eva(18) en Yanissa(15). Wat een fijn huis voor Jay-Que om te zijn. De mensen straalden rust en wijsheid uit, Het huis heeft een ruime tuin en ligt in een rustige buurt. Wat hebben we een leuke middag gehad. We werden gastvrij onthaald , kregen lekker te eten en hoorden veel over Suriname nu, over de opstanden , over Bouterse, over het dure leven daar.
Zo jammer een gemiddelde Surinamer verdient €350 per maand en de kosten van het levensonderhoud liggen niet veel lager dan in Nederland. Er is zoveel meer uit Suriname te halen met een ander beleid. Hier voeden zij hun kinderen op. Uitzichtloos. Maar de middag was super leuk. Zo fijn te zien hoe goed hij terecht is gekomen. En zo leuk hoe goed het gelijk weer klikt tussen ons. Onze cadeautjes voor de familie en Els haar cadeautje voor Jay afgegeven. Super trots was hij met zijn nieuwe polo. Hij past perfect Els !! Moe maar heel tevreden over deze dag lagen we heel vroeg op bed. Morgen komt Jay bij ons.
Heel veel plezier
Nog veel plezier!